آذر ۲۰, ۱۳۹۶
اختلال روانپریشی گذرا (اختلال سایکوتیک گذرا) نوعی از اختلالهای روانپریشانه همراه با هذیان و توهم، که نشانههای یکسانی با اینگونه اختلالات دارد ولی دارای شدت و طول دوره کمتری میباشد و ممکن است پس از یک عامل استرسزا رخ دهد.
این بیماری مشابه سایر اختلالهای روانپریشانه بوده و با افزایش نوسانهای هیجانی، رفتار عجیب و غریب، گیجی و منگی، اختلال موقعیتسنجی، و بیثباتی خلق که از سرخوشی تا میل به خودکشی متغیر است.
هیچگونه اطلاعات قطعی در زمینه شیوع این بیماری وجود ندارد. اکثراً در افرادی رخ میدهد که از قبل دچار اختلالات شخصیت بوده و یا فشارهای روانی بزرگی نظیر فجایع و بلایا و تغییرات فرهنگی عظیم را تجربه کردهاند. شروع بیماری معمولاً در سن ۲۰ تا ۳۵ سالگی است، و میزان بروز این مشکل در زنان مختصری بالاتر است.
که اغلب در پاسخ به یک رویداد بسیار استرس زا، مانند مرگی در خانواده میباشد. بهبود اغلب سریع است و معمولا کمتر از یک ماه طول میکشد.
اختلالات خلقی در خانواده این بیماران بیشتر مشاهده میشود. فشارهای روانی اجتماعی سبب تحریک شروع دورههای روانپریشی میشوند. مشخص شده است که روانپریشی یک پاسخ دفاعی در افرادی است که فاقد مکانیسمهای کافی مدارا هستند. طبق تعریف، سیر بیماری کمتر از یک ماه است. در ۸۰٪ موارد بدون درمان بهبودی رخ میدهد.
الف- وجود یک (یا چند) مورد از علائم زیر:
۱) هذیانها
۲) توهّمات
۳) تکلّم آشفته (مثل خروج از خط یا گسستگی زیاد)
توجه: اگر این الگوی پاسخدهی از نظر فرهنگ مجاز شمرده شود، جزء علایم محسوب نمیگردد.
ب- مدت یک دوره این اختلال حداقل یک روز و حداکثر یک ماه است و در نهایت بیمار به صورت کامل به سطح عملکرد پیش از بیماری خود برخواهد گشت.
همراه با عوامل استرسزای آشکار (روانپریشی واکنشی گذرا)
در صورتی که علائم در مدت کوتاهی آشکارا در نتیجه رویدادهای روزمره رخ دهند که به تنهایی یا در مجموع سبب فشارهای روانی قابل ملاحظهای شده باشند.
بدون عوامل استرسزای آشکار
در صورتی که علائم روانپریشی مدت کوتاهی پس از و یا در نتیجه آشکار رویدادهایی که به تنهایی یا در مجموع و تقریبا برای هر کسی که در شرایط مشابه فرهنگی بیمار قرار دارد رخ دهد سبب فشارهای روانی قابل ملاحظهای میشود.
شروع پس از زایمان
اگر علائم طی مدت ۴ هفته پس از زایمان شروع شده باشند، این حالت را به عنوان اختلال سایکوتیک گذرا در نظر میگیریم.
ممکن است لازم باشد بیمار برای مدت کوتاهی بستری شود؛ استفاده از داروهای افسردگی سایکوتیک ممکن است ضروری نباشد، چون غالباً علائم به سرعت و خود به خود برطرف میشوند.
در صورت نیاز به تجویز داروها، باید حتیالامکان از دوزهای کمتری استفاده کرد و در اولین زمان ممکن مصرف آنها را قطع نمود. رواندرمانی جهت یافتن و برطرف کردن ماهیت و شدت فشارهای روانی – اجتماعی خاصی که سبب تحریک شروع دوره روانپریشی شدهاند از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. بیمار باید به منظور مدارا با فشارهای روانی آتی، از روشهای سازگارانه بیشتری استفاده کرده و از کاربرد روشهای مخرب بکاهد.
سلام خانم پور سعید مادر بنده ۳ روزه که همین علائم رو از خودش نشون میده منتها بیشتر شبها این اتفاق می افته وروز ها حالت طبیعی ونرمال دارد این موضوع پس از بردنش به بیمارستان جهت درمان بیماری کلیوی اون شروع شد وبه جهت ترس بسیار زیاد از بیمارستان دوری از منزلش رخ داد آیا راهکاری برای کاهش این بیماری غیر از دارو وجود داره واگر نه کدام پزشک رو در رشت جهت درمان معرفی میکنید
با تشکر
سلام
اول باید دید این علائم به خاطر بیماری جسمی که دارند نیست؟در این زمینه از متخصص مشکلشان باید سوال پرسید.
و اگر متخصص گفتند که مربط به مشکل جسمی نیست.بر اساس حرف شما دارای روانپریشی گذرا هستند که با از بین رفتن فشار و مشکل، روانپریشی هم خوب می شود
ولی برای اینکه خود بیمار و اطرافیان کمتر آسیب ببینند می شود از دز پایین داروهای رواپریشی استفاده کرد.
احتما لاًِ بیمار شما با برگشتن به خانه خود خوب می شوند.
سلام،همسرم دچار بیماری روانپریشی هست.۲۱ سالگیش ازدواج کردیم الان ۲۵ سالشه و تقریبا چهار ساله این مشکل رو داره.و بیشتر از همه توهم شنیداری خیلی اذیت میکنه.دارو هم مصرف میکنه
خواهشا راهنمایی کنید که قابل درمان هست؟