تیر ۲, ۱۴۰۲

روان‌پریشی (اسکیزوفرنی) بعد از زایمان

هیچ راهی برای پیش‌بینی بروز اسکیزوفرنی پس از زایمان وجود ندارد. مثلاً بیماری اسکیزوفرنی ممکن است نخستین بار پس از زایمان دوم یا سوم بروز کند.

روان‌پریشی (اسکیزوفرنی) بعد از زایمان

زنانی که پس از زایمان برای نخستین بار دچار بیماری اسکیزوفرنی می‌شوند، معمولاً از روابط زناشویی خوب برخوردار بوده‌اند و نوزادشان نیز فرزندی ناخواسته نبوده است. با وجود این، ممکن است سابقه نوعی استرس جسمی نظیر زایمان طولانی یا خونریزی شدید پس از زایمان یافت شود و احتمالاً بیشتر خستگی است که سبب بیماری می‌شود تا استرس واقعی زایمان.

اگر بیماری اسکیزوفرنی در دوره پس از زایمان ایجاد شود معمولاً بسیار حاد است ولی خیلی خوب به درمان پاسخ می‌دهد و به بهبود کامل منجر می‌شود. خوشبختانه، بروز اسکیزوفرنی پس از زایمان بسیار نادر است و افسردگی بسیار شایع‌تر است.

علایم روان‌پریشی پس از زایمان

روان‌پریشی پس از زایمان معمولاً بیماری حادی است که ظرف چند روز اول پس از زایمان به وجود می‌آید. علائم هشدار دهنده آن عبارت‌اند از بیش از اندازه فعال شدن مادر و ناتوانی او در کنار آمدن با کودک. ممکن است هذیان‌هایی فکر بیمار را به خود مشغول و ناتوانی وی در کنار آمدن با کودک را تشدید کنند. خواب مختل می‌شود و بیمار ممکن است شوهر و خانواده را طرد کند.

پیشنهاد می کنم فیلم علائم افسردگی بعد از زایمان و درمان آن را مشاهده کنید.

به رغم این حالات، بسیاری از مادران علاقه خود را به کودک به شدت حفظ می‌کنند. تا آنجا که با وجود تمام اطمینان‌هایی که به آنها داده می‌شود، از اینکه مبادا فرزندشان مشکلی داشته باشد هراسناک‌اند. بدیهی است که این شرایط برای شوهر و خانواده بسیار ناراحت کننده است. با وجود این می‌توان به آنها اطمینان داد که معمولاً بهبودی کامل یک قاعده است.

حمایت خانواده بعد از زایمان

حمایت خانواده بعد از زایمان

در مواردی که خانواده حمایتی عمل می‌کند، ممکن است درمان بیمار در خانواده میسر باشد. ولی در هر حال کسی باید مسئولیت نوزاد را قبول کند. واحدهای بیمارستانی مادر و نوزاد اغلب به بهترین شکل می‌توانند این وظیفه را عهده‌دار شوند. برای حفظ دلبستگی اولیه، مادر و نوزاد باید در کنار هم باشند. روزگاری که این‌گونه مادران در بیمارستان گرفتار می‌شدند و تا هفته‌ها فرزند خود را نمی‌دیدند، خوشبختانه سپری شده است. هیچ چیز، خصوصاً برای کسی که به آشفتگی روانی دچار است، بدتر از آن نیست که نتواند فرزندش را ببیند. معمولاً پس از چند روز اول، مادر قادر خواهد بود مسئولیت مراقبت از فرزند را از نو و به‌طور کامل عهده‌دار شود.

فرزندان دیگر نیز نباید فراموش شوند. نباید گذاشت احساس کنند که کودک تازه وارد نه تنها موجب بیماری مادرشان شده بلکه آنها را از او جدا کرده است. بنابراین ملاقات مادر با همراهی پدر در بیمارستان بسیار اهمیت خواهد داشت. هنگامی که حال مادر رو به بهبود می‌رود، می‌توان ترتیبی داد که بازدیدهای کوتاهی از خانه داشته باشد تا بتواند در محیط خانه با خانواده‌اش به سر برد. در برخی از موارد، در زمان ترخیص بیمار، شاید بتوان خدمتکاری را برای کمک به او فرستاد تا بتواند تدریجاً با نقش تازه‌اش سازگار شود.