آذر ۱۳, ۱۳۹۶
پرخوری عصبی چیست، چه علائمی دارد
نشانه‌های پرخوری عصبی و دلایل آن
اشتغال ذهنی مداوم به خوردن، دوره‌های پشت‌سرهم پرخوری و هراس از چاقی از علائم پرخوری عصبی یا بولیمیا هستند.
پرخوری عصبی اختلال در خوردن است که در آن فرد ابتدا مقدار زیادی غذا می‌خورد و سپس با ایجاد استفراغ عمدی یا مصرف ملین یا مدر می‌کوشد از افزایش وزن خود جلوگیری کند. این شرایط می‌تواند منجر به ایجاد عوارض حاد و جدی همچون کم آبی در بدن، مشکلات در ریتم قلب و آسیب دائمی به مری شود. این بیماری بیشتر در نوجوانان یا بزرگسالان جوان دیده می‌شود اما احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد. در ایالت متحده آمریکا، حدود ۱.۵ درصد از زنان و ۰.۵ درصد از مردان به این بیماری مبتلا هستند.
پر خوری عصبی با دوره‌های مکرر پرخوری که مشخصه آن خوردن بدون کنترل حجمی زیاد از غذا در زمانی کوتاه است و در شرایطی که شخص حس می‌کند کنترلی بر خوردن خود ندارد، قابل شناسایی است.
غیر از این علامت، معمولا این دسته از بیماران در پاسخ به این حجم زیاد از خوردن به رفتارهایی جبرانی برای پیشگیری از افزایش حجم غذای دریافتی اقدام می‌کنند؛ کارهایی مثل رژیم‌های سخت، ورزش‌های سنگین، مصرف موادی که باعث کاهش وزن می‌شود، استفراغ خود انگیخته و استفاده نابجا از مواد مسهل.
بر خلاف بی‌اشتهایی عصبی، افراد که مبتلا به پرخوری عصبی هستند، وزن طبیعی نسبت به سن خود دارند. اما مانند افراد با بی‌اشتهایی عصبی، اغلب درباره اضافه وزن خود نگرانند، و به شدت از اندازه بدن و شکل خود ناراضی اند. افراد پرخوری عصبی همانند افراد با بی‌اشتهایی عصبی، دارای بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اضطراب، و مشکلات سوء‌مصرف مواد نیز هستند. این افراد به دلیل پاکسازی مکرر دچار عدم تعادل الکترولیت، مشکلات گوارشی و مشکلات دندانی هستند. در حدود ۱ تا ۴ درصد از زنان در طول عمر خود دچار پرخوری عصبی می شوند. اغلب این بیماری در اواخر نوجوانی و اوایل ۲۰ سالگی شروع شود، اما گاهی اوقات این بیماری تا ۳۰ سالگی و حتی ۴۰ سالگی هم تشخیص داده نمی‌شود.
آن‌ها فکر می‌کنند بسیار سنگین‌‌تر از وزن واقعی خود هستند. از آنجایی که افراد مبتلا به این بیماری اغلب وزن نرمال و طبیعی دارند، شرایط آن‌ها ممکن است توسط سایر افراد قابل شناسایی نباشد. بر اساس مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۲، حدود ۶۵ درصد از افرادی که مبتلا به پرخوری عصبی بودند وزن طبیعی داشتند و تنها ۳.۵ درصد از آن‌ها دچار اضافه وزن شده بودند.
نشانه‌های پرخوری عصبی
حملات عود‌کننده پرخوری، در طول زمان مشخصی مثلاً ۲ ساعت، حجم بالایی غذا مصرف می‌کنند.
عدم کنترل در میزان خوردن.
انجام اعمال جبرانی به منظور جلوگیری از افزایش وزن مانند تهوع و استفراغ در خود فرد. سوء‌استفاده از ملین‌ها، دیورتیک‌ها، تنقیه، یا سایر داروها؛ روزه‌داری؛ و ورزش بیش از حد.
ارزیابی بی‌جهت و مکرر شکل بدن و وزن.
داشتن وزن طبیعی نسبت به سن خود.
سایر علائم شامل:
التهاب مزمن و گلو درد، تورم در غدد گردن و زیر فک، پوسیدگی دندان به دلیل استفراغ‌های زیاد و قرارگرفتن مینای دندان در معرض اسید معده، اختلال رفلکس اسید ناراحتی های روده و التهاب از سوء‌مصرف ملین‌ها، مشکلات کلیوی به دلیل سوء‌استفاده از مدارها (مانند کم آبی شدید)
تشخیص پرخوری عصبی
بعد از معاینه، آزمایش خون و ادرار و ارزیابی روانی انجام می‌شود. در آزمایش خون و ادرار پزشک متخصص به دنبال تعادل الکترولیت‌ها یا کم‌آبی خواهد بود. همچنین بررسی قلب، ریه‌ها و استخوان‌ها نیز انجام می‌شود. از آنجایی که پرخوری عصبی به عنوان یک بیماری روانی در نظر گرفته می‌شود پزشکان از معیارهای موجود در DSM استفاده می‌کنند. این راهنما بیان می‌کند که به منظور تشخیص افراد مبتلا به پرخوری عصبی، باید یک فرد دوره پرخوری و پاکسازی را حداقل به مدت یک هفته و دوره زمانی سه ماهه داشته باشد.
دلایل پرخوری عصبی
پرخوری بیشتر مشکل با مواد غذایی است. علت شراب‌خواری را می توان استرس، احساسات ناراحت‌کننده مثل خشم یا غم و اندوه دانست. اما دلیل پر خوری عصبی پاکسازی و سایر اقدامات برای جلوگیری از افزایش وزن در واقع راهی برای کنترل بیشتر بر زندگی خود و تسکین استرس و اضطراب فرد می‌باشد. به طور مشخص نمی‌توان عامل شناخته شده‌ای برای پر خوری عصبی نام برد، اما برخی از عواملی که ممکن است در ایجاد ابتلا به آن دخیل باشند عبارتند از:
- فرهنگ: زنان از سوی جامعه بیشتر برای زیبایی و تناسب اندامی ایده‌آل تحت فشار هستند. تصاویری بی‌عیب و نقص از زنانی لاغر، که احساس خوب در مورد بدن خود دارند. این در مورد مردان نیز صادق است. یک هیکلی ماهیچه‌ای و متناسب.
- خانواده ها: اگر شما یک مادر یا خواهر پرخوری دارید، این احتمال بیشتر می‌شود که شما هم تمایل به پرخوری داشته باشید. حال اگر والدین مکرراً اندام فرزند خود را مورد انتقاد قرار دهند، به احتمال زیاد آن کودک مبتلا به پرخوری عصبی می‌گردد.
- تغییرات مهم در زندگی یا حوادث استرس‌زا: وقایع آسیب‌زا مانند تجاوز، و همچنین به عنوان عوامل استرس‌زا مانند شروع یک کار جدید، می‌تواند پرخوری را تشدید کند.
- صفات شخصیتی: افرادی که دارای خصایص زیر هستند، بیشتر به این اختلال دچار می‌شوند، عزت نفس پایین، ناامید، مشکل ابراز خشم و یا کنترل رفتارهای تکانشی.
- زیست‌شانسی: ژن، هورمون‌ها و مواد شیمیایی مغز ممکن است به پرخوری عصبی کمک کنند.
