آذر ۷, ۱۳۹۶
نگاه اجمالی
شخصیتهای وسواسی-جبری به عنوان ماشینهای زنده توصیف شدهاند. ویژگی آنها پافشاری روی انجام درست کارها، سرسختی، انعطاف پذیری، کمالگرایی افراطی، تمرکز بر روی جزئیات و بیتصمیمی و تردید است. فکر و ذهن این بیماران را مقررات، نظم، دقت در نظافت، تمرکز بر روی جزئیات پر کرده است. آنها چنان در جزئیات موضوع غرق میشوند که اصل ماجرا را فراموش میکنند.
برای این بیماران کنترل رفتار و محیط خود بسیار مهم است و بنابراین هر چیزی که برنامهریزی معمول آنها را تهدید یا به خطر اندازد اضطراب شدید را در آنان بوجود میآورد، در نتیجه برای رفع این اضطراب آداب، رفتارها و برنامههای وسواسی بیشتر به زندگی خود و دیگران وابسته به او (مثل همسر و فرزندان) تحمیل میکنند. شوخی برای این بیماران معنی ندارد و غالبا رفتار و خلقشان بسیار جدی و رسمی است، بدین ترتیب وقتی وارد زندگی خانوادگی آنها میشوید احساس میکند در یک پادگان نظامی هستید که کوچکترین خطا شدیدترین برخورد را در پی دارد.
یک مثال
آقای جوادی از دوستش آقای احمدی دعوت کرده بود که او را در بازدید از خانهای که قصد خریدش را دارد همراه کرده و با ارائه نظرش او را در انتخاب و خرید خانه کمک کند. وقتی که به ساختمان مورد نظر رسیدند آقای احمدی از همان دمدر مثل یک کارشناس عمران بررسی خانه را شروع کرد. او ابتدا دستگیره در ورودی، سپس پلهها و بعد نردهها و بعد…را بررسی کرد. و در مقابل هیچ توجهی به حرفهای آقای جوادی که از او میخواست وقتتش را سر جزئیات کماهمیت تلف نکند، نمیکرد.
او حدود ۳ ساعت خانه را از اول تا پشت بام بررسی کرد و در آخر وقتی آقای جوادی از او پرسید: نظرت در مورد خانه چیست؟ گفت: حقیقتش مطمئن نیستم که خانه خوبی است یا نه؟
ملاکهای تشخیص اختلال شخصیت وسواسی – جبری
الگوی مستمر اشتغال ذهنی به نظم و ترتیب، کمالطلبی، کنترل روانی و بین فردی به بهای از دستدادن انعطافپذیری ، صراحت و کارایی که در اوایل بزرگسالی شروع میشود و در زمینههای گوناگون وجود دارد برای تشخیص وجود چهار (یا بیشتر) علامت از علائم زیر ضروری است:
• اشتغال ذهنی با جزئیات، اصول، فهرستها، ترتیب، سازمان یا برنامه، به گونهای که نکته اساسی فعالیت گم میشود.
• کمالطلبی به حدی که در تکمیل امور تداخل نماید (مثلا بدلیل اینکه معیارهای بسیار محدود او قابل وصول نیست قادر به تکمیل طرح نمیباشد.).
• علاقهمندی مفرط به کار و کارایی به بهای کنار گذاشتن فعالیتهای تفریحی و رفت و آمد با دوستان (بدون ضرورت اقتصادی واضح).
• در مورد اخلاقی و رعایت ارزشها بیش از حد جدی و وظیفهشناس ، دقیق و انعطافناپذیر است (بدون رابطه با همانندسازی فرهنگی یا مذهبی).
• از دور انداختن اشیا فرسوده و بیارزش ، حتی اگر فاقد ارزش بوده باشند، ناتوان است.
• تردید در تفویض امور یا همکاری با دیگران ، مگر اینکه آنان تسلیم مطلق روش او در انجام امور باشند.
• خست در خرج پول برای خود یا دیگران ، پول از نظر آنان چیزی است که باید برای بحرانهای آینده پسانداز شود.
• ابراز سرسختی و عدم انعطاف.