آبان ۱۷, ۱۳۹۸
لالی انتخابی کودکان چیست و راه های درمان آن
موتیسم و راه های درمان آن
سکوت انتخابی یا لالی انتخابی
یک رفتار شرطی آسیب رسان است که باعث می شود کودک نتواند در بعضی از موقعیتهای اجتماعی صحبت کند; علی رغم اینکه همان کودک در موقعیتهای دیگر به شکل عادی و نرمال صحبت می کند. سکوت انتخابی یا لالی انتخابی کودکان یک ناتوانی روان‌شناختی است که مانع پیشرفت تحصیلی و اجتماعی شدن می شود.
صحبت نکردن تحت تاثیر چند متغییر است . فضایی که کودک در آنجا قرار دارد (مثل خانه و مدرسه )، افراد موجود در آن فضا و وضعیت و شرایطی که کودک در محیط دارد. کودک باید حداقل در یک محیط یا موقعیت به صورت کاملا نرمال صحبت کند. “محیط خانه محیطی است که کودک تقریبا” همیشه در آنجا صحبت می کند. در حقیقت وقتی کودک در خانه به هیچ وجه و در هیچ شرایط و موقعیتی صحبت نمی کند، این مسائله دلیلی است که کودک سکوت انتخابی ندارد.
اختلال سکوت انتخابی یا موتیسم
یک مشکل مهم روانی و بهداشت عمومی است، به دلیل تأثیری که روی عملکرد اجتماعی، عاطفی و علمی (آموزشی) کودک در دوره بحرانی رشد آنها می گذارد. داده ها نشان می دهد که صحبت نکردن مانع اجتماعی شدن و تحصیلات کودک می شود. این عوامل، همراه با کمبود نسبی آگاهی از اختلال در میان معلمان، کادر دفتری مدرسه و حتی کارشناسان سلامت روان، نشان می دهد که به بالا بردن آگاهی و معتبر سازی درمانهای مؤثر نیاز است .
به نظر می رسد که سکوت انتخابی ارتباط نزدیکی با اختلال اضطراب اجتماعی دارد، بیشتر محققان در ارتباط با اضطراب اجتماعی همبودی (وجود همزمان دو بیماری) بالاتر از ۵۰% پیدا کرده اند. بنابر این تعجب آور نیست که اکثر کودکان مبتلا به سکوت انتخابی بازداری رفتاری نشان می دهند ; با این حال تعداد کمی از کودکان مبتلا به سکوت انتخابی بدون اضطراب اجتماعی هستند. سکوت انتخابی با بسیاری از اختلالات دیگر که شامل اختلالهای اضطرابی، تأخیر یا اختلالهای رشد و ارتباطات، اختلال گفتاری و زبان و اختلال دفع همراه است.
از طرف دیگر داده های متناقض وجود دارد مبنی بر اینکه رفتارهای ناسازگار، نافرمان و خصمانه در این کودکان وجود دارد .
معیارهای تشخیص برای سکوت انتخابی
لالی انتخابی کودکان
معیارهای تشخیص سکوت انتخابی، از متن تجدید نظر شده کتاب راهنمای تشخیص و آماری اختلالات روانی، نسخه چهارم به شرح زیر است :
الف- عدم صحبت کردن مداوم در موقعیت های خاص اجتماعی (که در آنجا انتظار صحبت کردن وجود دارد ،مثل مدرسه) با وجود اینکه کودک در شرایط دیگر صحبت می کند .
ب- اختلال مانع موفقیت تحصیلی و شغلی و ارتباط اجتماعی می شود.
ج- طول مدت اختلال حداقل یک ماه است (به اولین ماه مدرسه محدود نمی شود ).
د- صحبت نکردن به علت عدم آشنایی با زبان گفتاری مورد استفاده در اجتماع نیست.
ه- اختلال به علت اختلال ارتباطی نیست (مثل لکنت زبان) و فقط در طول یک اختلال رشد فراگیر اتفاق نمی افتد مثل اسکیزوفرنی یا اختلال روانپریش دیگر.
سکوت انتخابی و رفتار درمانی
درک مفهوم رفتاری سکوت انتخابی در رویکرد رفتار درمانی بر انتظار صحبت کردن در موقعیت های خاص به عنوان یک عامل افزایش اظطراب متمرکز شده است.
اضطراب انتظار صحبت کردن
اجتناب ازموقعیت آرامش
تقویت منفی
واکنش کودک به اضطراب زیاد، اجتناب از صحبت کردن است. و این اجتناب باعث کاهش اضطراب می شود. خودداری از صحبت کردن در طول زمان به طور منفی تقویت می شود، زیرا خودداری از صحبت کردن در پایین آوردن اضطرابی که به واسطه انتظار صحبت کردن ایجاد شده است، موفق است . برای مثال یک کودک با سکوت انتخابی ممکن است وقتی که معلم از او یک سوال می پرسد و منتظر می ماند تا او جواب دهد، نگران شود و اضطرابش افزایش یابد. و این اضطراب احتمالا”موجب می شود که کودک با سکوت انتخابی از جواب دادن خودداری کند و خودداریش از صحبت کردن نتیجه موفقیت آمیزی در کاهش اظطراب دارد. کاهش اضطراب اجتناب را تقویت می کند، بنابراین مشکل ادامه می یابد.
اشتباهات متداول در مورد علت سکوت انتخابی
• سکوت انتخابی به پویایی مختل خانواده ارتباط دارد، به ویژه به ارتباط مادر کودک مربوط می شود.
• سکوت انتخابی به ترومای (ضربه های شدید روحی ) گذشته فرد یا به ترومای مداوم موجود در زندگی فعلی فرد ارتباط دارد.
• سکوت انتخابی ناشی از این است که کودک برای بدست آوردن قدرت از صحبت کردن خودداری می کند .
ماهیت سکوت انتخابی
سکوت انتخابی معمولا” به عنوان اختلال اضطرابی در نظر گرفته می شود. این اضطراب ممکن است به صحبت کردن کودک محدود شود یا اینکه در حوزه های مختلف زندگی کودک موجود باشد. کودک با سکوت انتخابی معمولا” خجالتی به نظر می آید اما خجالت همیشه جزء سکوت انتخابی نیست. همچنین بعضی از کودکان حتی به نظر نمی رسد مضطرب باشند. به دلیل اینکه در اجتناب از حرف زدن بسیار موفق هستند.
