شهریور ۱۴, ۱۳۹۹
چرا بعضی کودکان به والدینشان دلبسته‌‌تر هستند؟
رفتار مناسب با کودک
هرچند کودک انسان ظاهراً تمایلی فطری برای دلبستگی به دیگری دارد، اینکه کودک به کدام یک از والدین دلبسته باشد و نیز شدت و کیفیت دلبستگی او تا حدود زیادی بستگی به رابطه فردی والدین با کودک و رفتار مناسب والدین با کودک دارد.
کودک فقط به سبب کارهایی که والدین برای ارضای نیازهایش به غذا، آب و گرما و آسودگی از درد می‌کنند به آن‌ها دلبستگی پیدا نمی‌کند. مدت‌زمانی که کودک با هر یک از والدینش می‌گذراند نیز تعیین‌کننده کیفیت رابطه کودک با والدینش نخواهد بود. به همین نحو دلبستگی کودکان به مادران شاغلشان به‌اندازه دلبستگی کودکانی است که مادرانشان کار نمی‌کنند؛ بنابراین کیفیت نگهداری از کودک تعیین کننده تر از کمیت آن است.
پیشنهاد می کنم نقش مادر در انواع دلبستگی کودک نقش مادر در انواع دلبستگی کودک را مطالعه کنید.
برای ایجاد دلبستگی در کودک کدام کیفیات و کنش‌های متقابل اجتماعی بین والدین و کودک بیشتر اهمیت دارد؟
یکی از ابعاد اولیه آن عبارت است حساس و پاسخگو بودن در برابر حالات کودک، خواه گریه باشد، خواه لبخند یا حرف زدن. والدین کودکانی که به‌شدت دلبسته هستند به‌طورکلی به کارهای کودکان خود واکنش مثبت و سریع نشان می‌دهند و بین آنان مراودات لذت‌بخشی انجام می‌شود که با خلق‌وخو و توانایی‌های شناختی کودک تناسب دارد.
جنبه مهم حساسیت و پاسخگو بودن عبارت است از توانایی هماهنگ شدن با رفتار و حرکات کودک (اینسورت و دیگران ۱۹۸۷).
دومین مشخصه، والدینی که ایجاد دلبستگی شدید در کودکان می‌کنند، حامی و ملایم بودن است. والدین کودکانی که به‌شدت دلبسته هستند به هنگام راهنمایی کودک با لحنی آرام با آنان حرف می‌زنند و در موقع مناسب رفتار کودک را با حرف‌های مطلوب تحسین می‌کنند.
